W spotkaniu zorganizowanym przez żołnierzy 2 LBOT uczestniczyło blisko 50 osób, na co dzień odpowiedzialnych za zarządzanie kryzysowe w powiatach: ryckim, puławskim, opolskim i kraśnickim. To stały rejon odpowiedzialności 22 batalionu lekkiej piechoty w Dęblinie. Uczestnicy warsztatów, w ramach tzw. gry decyzyjnej, mieli okazję wspólnie przećwiczyć scenariusze potencjalnych sytuacji kryzysowych, jakie mogą wystąpić w regionie skupiając się, m.in. na zagrożeniu powodziowym w rejonie Annopola i gminie Wilków. Przeprowadzono również studium przypadku – analizę zaistniałych już sytuacji kryzysowych.
Celem warsztatów było wspólne wypracowanie rozwiązań zapewniających sprawną koordynację udziału 2 LBOT w działaniach z zakresu zarządzania kryzysowego w powiatach i gminach. Ważnym aspektem spotkania było zbudowanie relacji i zapoznanie z możliwościami, jakimi dysponuje lubelska brygada, aby wspierać samorządy i służby ratownicze podczas niemilitarnych sytuacji kryzysowych, takich jak katastrofy i klęski żywiołowe.
Realizowany od jesieni ubiegłego roku projekt pk. „Parasol” ma na celu przygotowanie samorządów, służb i podległych im instytucji do współpracy z WOT oraz skutecznego wykorzystania ich potencjału. Wspólne spotkania i warsztaty służą wymianie doświadczeń, identyfikacji wzajemnych potrzeb oraz budowaniu zaufania i partnerskich relacji.
Podczas pierwszej edycji projektu uczestnicy mieli okazję zapoznać się, m.in. z kompanijnym modułem zadaniowym, czyli sprzętem i wyposażeniem lubelskiej brygady, który może być użyty podczas niemilitarnych sytuacji kryzysowych.
System zarządzania kryzysowego WOT
Elementy systemu zarządzania kryzysowego WOT stanowią integralną część sytemu zarządzania kryzysowego resortu obrony narodowej. Zgodnie z decyzją ministra obrony narodowej siły i środki Wojsk Obrony Terytorialnej z pierwszych trzech brygad OT (podlaska, lubelska i podkarpacka) zostały włączone do systemu zarządzania kryzysowego. Procedura ich uruchomienia jest taka sama jak w przypadku innych rodzajów sił zbrojnych i będzie realizowana zgodnie z zapisami ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, a wydzielone siły zostaną przekazane w podporządkowanie Dowództwa Operacyjnego RSZ. Stawiennictwo żołnierzy WOT może by realizowane w trybie natychmiastowym – w przypadku wystąpienia katastrof, awarii, wypadów o dużej skali, lub z uprzedzeniem o stawiennictwie w przypadku otrzymania informacji (prognoz) o możliwości wystąpienia sytuacji kryzysowych (silne opady, śnieżyce, itp.).
Zespoły Oceny Wsparcia
W ramach podniesienia efektywności zarządzania kryzysowego, w tym wykorzystania sił i środków wojska we wsparciu lokalnych społeczności w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych czy katastrof, dowództwo WOT opracowało koncepcję powołania Zespołów Oceny Wsparcia. Dzięki terytorialnemu charakterowi formacji zespoły te często będą mogły być jednymi z pierwszych na miejscu zdarzenia. Ich zadaniem będzie rozpoznanie rejonu i dokonanie oceny sytuacji, nawiązanie współpracy z administracją cywilną i wojskową oraz oszacowanie potrzeb użycia sił i środków z zasobów wojska. Wszystko po to, by w przypadku, gdy wojsko okaże się niezbędne skrócić czas jego przybycia, a także przygotować warunki do jak najszybszego jego wejścia do akcji.
Zespoły Wsparcia Odbudowy
Zespoły wsparcia odbudowy wypełniają niszę, która dziś powstaje po tym, jak siły i środki użyte w sytuacji kryzysowej, kończą swoje działanie. Już po minięciu bezpośredniego zagrożenia zespół WOT-u będzie przywracał normalne funkcjonowanie na terenach objętym skutkami kryzysu. Zespoły te będą złożone z żołnierzy WOT (w tym OT) oraz pracowników resortu ON – głównie inżynierów architektury, budownictwa i logistyki, ukierunkowanych na doradztwo i ocenę możliwości wsparcia usuwania skutków klęsk żywiołowych po zakończeniu pracy zgrupowań zadaniowych w perspektywie długofalowej. Zadaniem tych zespołów jest przygotowanie i utrzymanie wydzielonych sił do niezwłocznego i powszechnego wsparcia społeczności lokalnych przy wystąpieniu klęsk żywiołowych, katastrof oraz przeciwdziałanie i minimalizacja i usuwanie skutków, a także przywracanie stanu sprzed ich wystąpienia.